آمادگی برای نماز
الف ـ نماز و جهت گیری(قبله)
نمازگزار باید روبه قبله بایستد، هر شبانه روز باید جهت و خطّ خودش را روشن کند، قبله او باید ساده و پاک باشد، قبله و جهت او را باید خداوند تعیین کند نه خودش و نه طاغوت ها، هر مکان و جهتی ارزش قبله شدن ندارد، قبله رمز شناسایی مسلین از دیگران است از این جهت به مسلمین «اهل قبله» می گویند، مسلمانان با هر سلیقه و تفکر و از هر نسل و نژادی، باید جهت واحدی داشته باشند. اگر مال و مقام هر لحظه دل ما را به سویی می کشد، هنگام نماز باید دل از همه بکنیم و جهت واحدی داشته باشند. اگر مال ومقام هر لحظه دل ما را به سویی می کشد، هنگام نماز باید دل از همه بکنیم وجهت و خط خود را مشخص کنیم. کسی که جسم خود را رو به خانه خدا کند آمادگی آنزا پیدا می کند که قلب و روح خود را متوجه صاحب خانه کند. قبله ما کعبه است، اولین زمینی که برای مردم و عبادت نباشد. خانه ای که همه انبیاء دورش طواف کرده اند، خانه ای که ابراهیم پایه هایش را بالا برده و اسماعیل در کنارش به کارگری پرداخته است، خانه ای که برای همه مردم و برای همیشه باید درب هایش باز باشد و هیچ کسی به هیچ کس در آنجا حق تعرض ندارد و برای همه مقدس و از ملک هر کس آزاد است.
ب ـ وضو
وضو کلید نماز و نماز کلید بهشت است. برای عبادت خداوند مهربان و بجا آوردن نماز، خود را پاکیزه کرده و وضو می گیریم، یعنی به دستوری که گفته می شود دست و صورت خود را می شوییم و باچهره ای شاداب، آماده نماز می شویم. امام رضا(ع)فرمود: «آنکه به عبادت خدای بزرگ میایستد،باید خود را از آلودگی ها پاک کند، از سستی و بی حالی دور باشد، و با وضو، خود را برای سخن گفتن با خدای توانا پاک و آماده سازد»وضو، سبب پاکیزگی بدن و صفای روان آدمی است. در برخی موارد هم باید «غسل» کنیم، یعنی تمام بدن را بشوییم و هرگاه نتوانیم وضو بگیریم یا غسل کنیم باید به جای آن، عمل دیگری به نام «تیمم» انجام دهیم که صحیح می باشد.
ج ـ اذان و اقامه
اذان، شعار توحیدی مسلمانان است. سرودی زیبا، موزون و کوتاه که خداپرستان با شنیدن آن خود را برای راز و نیاز با خدا آماده می کنند. اذان، سرودی که با الله شروع و با الله خاتمه می یابد. اذان، به همه اعلام یم کند که وقت نماز فرا رسیده است و مستحب است قبل از نماز اذان بگوییم. بعد از اذان خوب است اقامه بگوییم تا با گفتن این ذکرهای نورانی برای ملاقات با خدا آماده شویم. اقامه با اذان بسیار شبیه است و اختلاف اندکی دارد.
دـ مسجد
بهترین مکانی را که اسلام برای نماز انتخاب و پیشنهاد کرده است تا همه مسلمانان از پیر وجوان کوچک وبزرگ، مرد و زن، فقیر و غنی، ضعیف و قوی در آن گردهم آیند و خدای بزرگ را پرستش کنند مسجد است. در روایات آمده است: «نماز در مسجد حتی اگر بتنهایی باشد، از نماز جماعت در خانه بهتر است» و نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است. انسان های با ایمان به مسجد می روند تا با آفریدگار مهربان خود به گفتگو و راز و نیاز بنشینند و از حال هم با خبر شوند و مشکلات یکدیگر را برطرف کنند تا صفا، صمیمیت، همدلی و همبستگی آنان بیشتر و بیشتر شود پس «مسجد» مکان مقدسی است و احترام آن بر همه واجب: یعنی هر نوع بی احترامی به مسجد یا نجس کردن زمین ، فرش، بام و دیوار آن حرام است و هرکس بفهمد که جایی از مسجد نجس شده است باید بی درنگ نجاست را از بین برده و آن مکان را پاک کند.
