منتخب نظرات بازدید کنندگان
سلام و خدا قوت
با شعری از شهریار بروزم و منتظر حضور سبز شما
صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید
به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
میخمار شکن میدهند کز سرها
خمار چون شکن زلف یار باز کنید
..
منتخب نظرات بازدید کنندگان
سلام و خدا قوت
با شعری از شهریار بروزم و منتظر حضور سبز شما
صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید
به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
میخمار شکن میدهند کز سرها
خمار چون شکن زلف یار باز کنید
..
یقیناً فوایدی که در نماز وجود دارد، در هیچ یک از عبادت های دیگر وجود ندارد، هر جمله و هر کلمه و حرف نماز، مملو از نکات مفید و آموزنده است. تاثیری که در نمازگزار ایجاد می شود و فوایدی که عاید نمازگزار می شود بر کسی پوشیده نیست عقیده، بینش نمازگزار، زندگی و حیاتش و حتی مرگش خدایی اگر چه آثار و فواید نماز در تمام شئون زندگی عابد مشهود است، اما برخی از آنها به جهان بعد از مرگ او بر می گردد به عبارت دیگر، آثاری که نماز برجای می گذارد، به دو بخش قابل تقسیم است. بخشی از آن فوایدی است که در همین دنیا نصیب نمازگزار می شود. بخش دیگر آن مربوط به جهان آخرت است.
انسان در مسیر زندگی دنیایی خویش، لحظاتی شیرین و به یاد ماندن را تجربه می کند که شیرینی آن، همیشه در کام وجودش ماندگار است از بین تمام این لحظات، شیرین ترین لحظات عمر یک مؤمن واقعی لحظاتی است که با خدای بی نیاز به خلوت نشسته و به راز و نیاز و عبادت با حضرت حق می پردازد.البته این شیرینی را، انسانی می تواند احساس کند که طعم ایمان واقعی را از عمق جانش چشیده باشد. چنین کسی هرگز حاضر نیست که این لحظه ی زیبا و دلربا را با تمام دنیا و آنچه در آن است معاوضه نماید.او در حال عبادت و نماز که زیباترین مصداق عبادت است، به معشوق واقعی خویش دست یافته و از خلوت با او به چنان لذّتی دست یافته که در کل این عالم، برای آن مانندی نمی بیند، و لذا به هیچ قیمتی حاضر نیست آن را از دست بدهد.در میان عبادات، هیچ عبادتی به مانند نماز، نمی تواند قلب کوچک آدمی را به دریای بی کران رحمت الهی وصل نماید، و روح انسان را از سرچشمه ی فیوضات بیانتهای خداوند بی همتا، سیراب نماید.
لحظه ی نماز، باشکوه ترین لحظه ی ارتباط انسان سراپا نیاز به وجود مطلق بی نیاز است. در حقیقت آن لحظه ی نورانی، فرصتی است طلایی که خداوند مهربان، بر ما منّت نهاده و از سر لطف و محبّتی که به بندگانش دارد، آن را در اختیار ما قرار داده، تا در آن فرصت زیبا، بتوانیم، قلب و جان خود را از عالم طبیعت و خاک، جدا نموده و روحمان را به عالم بالا پرواز داده و در سایه ی این پرواز ملکوتی، به جان خود صفا و جلاء بخشیم.