معنای ایمان
معنای ایمان
ایمان امری است معنوی و حالتی روحی که جایگاه آن قلب آدمی است
تعریف: ایمان مصدر باب إفعال و از ریشه امن (امنیت یافتن) است که به معنای جای گیر شدن اعتقاد در قلب، یا تصدیق چیزی با اطمینان و نیز وثوق به چیزی یا کسی است و در هر دو معنا، مفهوم ایمنی در کار است
امام رضا (ع) در باب تعریف ایمان فرموده اند
((ایمان تصدیق قلبی و اقرار زبانی و عمل به ارکان و اعضاست))
تعریف مؤمن
معنای خاص واژه ایمان، اعتقاد و تصدیق قلبی به خدا، روز قیامت، کتب آسمانی، ملائکه و پیامبران و به تعبیری امور غیب است و کسی را که به همه این امور تصدیق و اعتقاد قلبی دارد و در عمل نیز پایبند به
آنهاست ((مؤمن)) می گویند
ایمان و معرفت
از دیدگاه قرآن، ایمان مبتنی بر علم و معرفت است، ولی چنین نیست که اگر معرفت و علم وجود یابد ایمان نیز ضرورتاً وجود پیدا کند
قرآن از نمونه هایی یاد می کند که در آنجا علم هست ولی ایمان نیست
هنگامی که قوم بنی اسرائیل معجزات روشن موسی را دیددند به انکار برخاستند، قرآن می فرماید
و با آنکه دلهایشان بدان یقین داشت، از روی ظلم و تکبر آن را انکار کردند